Vorige week woensdag heb ik weer Tysabri gehad ๐ Diezelfde woensdag kregen mijn buren de sleutels voor hun nieuwe huis, want ze hadden een ander huis gekocht. En gingen verhuizen. Onverwachts ging me dat niet in m’n koude kleren zitten ๐ Tuurlijk toen de buuf vertelde dat hun huis verkocht was baalde ik in eerste instantie, want ja je moet altijd maar afwachten wie er naast je komt wonen. Maar dat heb ik positief om kunnen zetten ๐
Na de Tysabri ben ik met Valys (taxi) weer naar huis gegaan. Even uitleggenย (Normaal ga ik (heen en terug) op de fiets naar het station, daar pak ik de trein en op Amsterdam Sloterdijk de metro. Vanaf de metro is het nog 7 minuten lopen naar de VU) Als ik Tysabri krijg dan reist Kees โฅ altijd met me mee terug naar huis en maakt dan het eten klaar zodat ik rustig aan kan doen. Kees was die avond niet thuis want hij had een uitje van zijn werk. Dat is de reden voor mij geweest om met de taxi te gaan ๐
Toen ik thuis kwam was het huis van de buren al helemaal leeg. En toen Kees na het uitje van zijn werk thuis kwam hebben we het even over onze dag gehad en toen moest ik zo ontzettend huilen ๐ omdat onze buren zijn verhuisd?! ย Dat heb ik nog nooit gehad. ย Uiteindelijk heb ik me daar onbewust zo druk om gemaakt dat ik de klachten van mijn laatste schub (ook wel sjoep of aanval genoemd) weer even terug kwamen ๐
Toen besefte ik me, dat ik me voor mijn eigen gezondheid, ‘moet’ proberen om me niet al te druk te maken om dingen die veranderen in het (mijn) leven.
Dingen waar ik geen vat op heb, en wat ik niet kan veranderen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan ๐ Maar ik doe mijn best ๐
Nou, ik snap het best hoor!! Weet je, als je je lijf niet helemaal kunt vertrouwen ga je je ergens anders op focussen. En jij kon blijkbaar goed opschieten met de buren, en nu word het onzeker of dat weer terug komt. Je vertrouwen in je persoonlijke omgeving is even geschaad.
En ja, natuurlijk, gevoelsmatig kun je zeggen dat je daar vat op moet krijgen, maar gevoelsmatig kun je dat veel moeilijker sturen.
Gelukkig heb je er me Kees over kunnen praten en ik hoop dat het huilen je wat opgelucht heeft. En verder? Accepteer maar dat je moeite hebt met dat soort veranderingen en verder gewoon verder gaan.
Knuffel.